Salz in der Suppe

S isch schon e Wyyli här, han i Luscht gha uff e währschafti Gmüessuppe. Si het mi fotografisch aaglacht uff der Menükarte von eren einsame Gartebeiz. Ich ha sogar der gsalze Pryys in Kauf gno. Ich bi der einzig Gascht gsi. Ruggsichtslos han i d Service-Kraft us em Mittagsschlof grissen und ha scho fascht e schlächt Gwüsse gha derby. Ihri Begeischterig über my Bschtellig het sich au schwär in Gränze ghalte. S git halt Beize, do bedütet «gaschtfründlig», ass vor allem der Gascht fründlig isch.

Trotzdäm han i denn e weneli spöter die Suppe dörfen uslöffle, won i mir yybroggt ha. Si het bi wytem nit ghalte, was das Föteli uff der Spyyskarte versproche het. Derfür het das Sprichwort zuetroffe, ass e Suppe nie so heiss gässe wird, wie kocht. Zu allem anen isch die lauwarmi Brüehi no total versalze gsi.

Jetz han i e Problem gha. Ich tue nämmlig üsserscht ungärn regglamiere. Uff guet dütsch: I mach nit gärn Lämpe. So han i au do my Kritik in e Spässli verpaggt und gfrogt: «Isch Ihre Koch verliebt?» «My Maa? Wieso?» «Die Suppen isch versalze, als wär är voll verknallt.» Ohä! D Frau Wirtin het my Täller grimmig vom Tisch gruumt und gmurmlet: «Mache Si s doch sälber besser, wenn s Ihne do nit passt.» – «Sehsch», han i si derno ghört schimpfen in der Kuchi, «jetz mergges au scho d Gescht!» Druffaben isch e Täller uff e Bode knallt. Oder e Keramik-Salzfass. Oder beides. Denn het mir d Frau Wirtin wortlos e Kärtli näbe d Serviette glegt. Inhalt: Ich syyg do als Gascht unerwünscht und ich soll, frei übersetzt, Fääde zieh. Ok. En Ort meh, won i zwei Mol bsuecht ha: S erscht und s letscht Mol. (Übrigens, zur Beruigung: Es isch kei Oberbaselbieter Beiz gsi.)

Wenn i an dä Uuseschmiss vor Johre zruggdängg, find i hüt no drei Hoor in däre versalzene Suppe.

Hoor eins: «Machs doch besser statt z motze!» Tönt guet – uff en erscht Bligg. Aber mues ich als Gascht tatsächlig besser könne kochen als e Profikoch, zum mergge, ass d Suppe versalzen isch? Versalzen isch versalze. Basta! Das schläggt kei Geiss ewägg (oder grad erscht rächt).

Hoor zwei: Du bringsch zwor kilowys Salz in d Suppen yyne. Du bringsch das Salz aber kuum wiider us däre Suppen uuse. D Wält isch ungerächt. S isch wien e falsches Wort am falschen Ort. Versalzen isch versalze. Gsäit isch gsäit.

Hoor drei: Motzen isch e Menscherächt. Joo nit z verwäggsle mit «Anderen-in-d-Suppe-spugge»! Das mache mer natürlig nit. Nörgele hingäge, meggere, rüffle, usrüefen oder shitstörmele bringt s nötig Salz in d Suppe – bi der richtige Dosierig.

Villicht isch das my Fähler gsi in däre Gartebeiz. Ich ha falsch dosiert bim Regglamiere. Villicht isch es eifach das einte Salzkörnli zvyyl gsi in däre verknallte Situation. Villicht isch es eifach das Körnli Wohret gsi, wo s Fass zum Überlaufe brocht het.

Bi ihre. Oder bi ihm. Oder bi beide.

Aernschd Born wohnt in Reinach. Er ist Songpoet, Autor und Kulturschaffender.

MUNDART

Image Title

Möchten Sie weiterlesen?

Ja. Ich bin Abonnent.

Ja. Ich benötige ein Abo.

Article

Image Title