Schubläädli uuf, Schubläädli zue, oh jeh

Lisette Feldmeier

Der Scheffschryyberling vo der «Volksstimm» wett Kolumne. Vo öis Lääser. E dolli Idee, dänk ich und: «Emool luege, was me denn künftig cha lääse in öisere Zyttig.»

D Gedanke wandere. Was weer ächt es Thema für son e Kolumne? Ich liis bis am Schluss, wo s häisst: Me sell denn au der Brueff und s Alter aaneschryybe, wenn me öppis zwäägbröösmelet het. «Worum?», froog ich mii. Worum isch s Alter und der Brueff wichtig für son e Kolumne? Do sells doch um Gedanke goh, um en «Input», wie me hütt so mängisch uf nöidütsch säit.

Do isch es doch völlig unwichtig, was dä für e Brueff het, wo schrybt. Im Geegedäil, das isch denn scho fascht en Yylaadig mit Guldrand, ass me s Vorurdäils-Komöödli ufmacht und der Täggscht mitsamt em Schryyberling grad wiider in emene Schubläädli landet. Was? En alti Frau het das gschriibe? Das wird eh langwyylig sy, das liis ich nid. Ou, emene Lehrer häi sy e Blatz für e Kolumne geh, das liis ich nid, dä will sicher erklääre, wie d Wält funktioniert. Das wäiss ich sälber jo sicher besser. Und e Chindergärtnere het en Artikel gschriibe? So Jo-tu-tuu-Züügs wird das jo syy. Näi. Do blettere ich wytter. Die Vorurdäil sy so schnäll zur Hand, Schubläädli uuf und dryy mit Mensch und Täggscht.

Derbyy isch es doch spannend z lääse, was andere Lüt eso im Chopf umegäischteret. Was ene uffallt und wo sy drüber stolpere. Isch es nid komplett nääbesächlich, öb do es jungs Gmües oder e Senior schrybt? D Gedanke sette doch zelle und nid e Brueffskategorie oder e Zahl für es Alter.

Mir häi jetz soo oder soo e Zytt hinder öis, wo mir alles kategorisiert häi. No meh als süscht. Wenn me sich unwohl fühlt oder wenn me s Gfüehl het, alles syg so unsicher und nid berächebar, denn isch me no gschnäller mit em Schubläädli uufdue. Das git äim e Sicherhäit – e blöödi und gfährligi. Derby hockt me denn äifach numme elläi in der äigene Gedanke-Baadwanne und me gseht nid übere Rand uuse. Vellicht chönnte mir äifach emool zueloose. Zerscht. Zue- loose, ohni grad z wäärte. Ohni Vorurdäil. D Gedanke emool lo würke, und denn chönnt me jo luege, was es mit äim macht. Ganz ohni gspürsch my, fühlsch my. Äifach als Idee oder Aareegig. Und denn isch es ebe wurscht, vo wäm der Gedanke chunnt. Me chönnt denn aaneluege, echli studiere und denn cha men äntwääder öppis aafoo dermit oder nid. So äifach weer das äigedlig. Und doch so schwer. Drum hoff ich, dass in dene Kolumne, wo doo hoffentlig no zahlryych erschyyne, der Fokus vom Lääser nid uf em Brueff oder em Gschlächt vo de Schryybende lyt, sondern uf em Gedanke derhinder.

Vellicht chönne mir das mit deene Schubläädli in däm Vorurdäils-Kommödli esoo mache, as mir nid so gschnäll sy mit em Uufmache … Je leerer das Kommödli blybt, deschto besser. So häi mir d Gedanke frei und sy sälber nid in däm Vorurdäilsräige drinn. Mir chönne s jo emool brobiere. Ich fröi my uf jeede Fall scho uf die andere Kolumne und bi gschpannt.

Lisette Feldmeier wohnt in Häfelfingen. Angaben zu Alter und Beruf wollte sie nicht machen. Siehe oben.

Schreiben Sie eine «Volkskolumne» Sind Sie ein Schreibtalent?

Dann verfassen Sie einmalig eine «Volkskolumne»:
– mit möglichst genau 3000 Zeichen inklusive Leerzeichen
– Name, Alter, Wohnort und Beruf als Fussnote
– gerne in Hochdeutsch!
– Manuskripte sollten vor dem Abschicken von Dritten gegengelesen werden

Ihren Text senden Sie bitte direkt an die «Volksstimme»-Redaktion: redaktion@volksstimme.ch Für weitere Auskünfte: Telefon 061 976 10 30

VOLKSKOLUMNE

Möchten Sie weiterlesen?

Ja. Ich bin Abonnent.

Ja. Ich benötige ein Abo.

Article

Image Title