Nootlos

Do bini chürzlig in de Bärge gsi, im verschneite Safietal, imene Tal, wo ganz in sym natürlige Zuestand beloo worden isch, und vor vill Technik bewahrt: käini Skilift, folglich käi groosse Ski-Tourismus, käini Bars, käi Scheiaweia, schön rueig, uusgsproche rueig und aso ideal zum Aabefahre, zum dä Lärm vo der Zivilisation abzschüttle, zum chly sy und chly dureschnuufe, chly entspanne. Perfekt, wenn do nit ei Person unter de Mitreisende gsi weer, wo offebar ganz anderi Bedürfnis gha het.

I ha die Person, nenne mer se Monika, aso noni kennt. Mit öpperem e Wuchen in d Ferie, wo me nit kennt, cha in alli Richtigen uusecho. I ha aber für mi dänkt gha, i syg jo unkompliziert, i chönn mi arrangieren oder süscht äifach myni Sache mache, käs Problem. Aber mit däm hani nit grächnet gha! E sone Plaudertäschen isch mer myner Läbtig no nie über e Wäg gloffe. D Monika het vom Samschtig am Morgen am ölfi bis am Frytigzooben am sächsi duregreedet und das ohni äimool Luft z hole, die ganz Wuche nit! Nootlos, ohni Punkt und Komma, und erscht no alles zämmegschriibe.

Am Aafang hani no noochegfrogt, wenn si öppis verzellt het, ha d Sache no genauer welle wüsse. Nit, dass es nit interessant gsi weer, gar nit. Aber das sy käini Gsprööch gsi, sondern es konschtants Sände! My Empfang isch immer schwecher worde. Imene nöggschte Schritt, i glaub, s isch no am glyyche Daag gsi, hani uf «Mhm» und «Jä» und «Okay» reduziert, und scho am zweite Daag bini ine Nick-Gestus verfalle. I ha dänkt, dass jeedi Froog, woni stell, überhaupt jeeden Yywand oder au numme die chlyynscht Reaktion, au es winzigs «Üh!» oder «Aha!», dä Mensch animiert, zum monschtrös usschweife, und zwar esoo, dass i bereits am dritte Daag komplett verstummt bi und au nit emol meh gnickt ha! Und i ha probiert – schön aaständig blyybe, gäll – mit mym Verstummen e Geegebeweegig z bewürke. I ha sogar probiert, aktiv in mi yyne z verstummen und jä, i ha versuecht, die Person esoo in das Verstumme mit yynezrysse. Numme nüt sääge, gäll.

S Reeden isch s äinte gsi, aber s anderen isch die physischi Presänz gsi. Mit em erschte Schritt, woni us em Schloofzimmer gmacht ha, isch si uf der Matte gstanden und het afo schwätze. As hätt si es Ohr gstellt gha und gwartet. I ha sehr vill Zyt im Bad verbrocht die Wuche. Ferien im Bad, schön. Denn hani myni Schueh aagläit und mi parat gmacht zum go spaziere. Si chönn gärn mitcho, het si mer aabotte. «Sehr gärn lieber nit», hani dänkt, und in aller Höfligkeit – für was? – erlüteret, dass i mües es paar Gedanken und Täggscht-Ideen ordne – aso äigetlig go schaffe.

So bini denn komplett gschafft im Wald gstanden und ha ganz dieff yy- und ganz dieff uusgschnuuft. I ha mer dä ganzi Wald yynezooge. Wunderschön dä Wald, wunderschön! Und die Rueh, wunderwunderschön! Woby, i glaub, i hätt mi in däm Momänt sogar chönne für der Lärme von ere Motorsaagi begäischtere.

Daniela Dill ist Spoken-Word-Autorin, stammt aus Lausen und lebt in Basel. Sie arbeitet im Wortstellwerk – Junges Schreibhaus Basel.

MUNDART

Image Title

Möchten Sie weiterlesen?

Ja. Ich bin Abonnent.

Ja. Ich benötige ein Abo.

Article

Image Title