Mitgmäint

Liebi Fraue, styget dir ab em Velo, wenn der vom Stroosseschild «Radfahrer absteigen» derzue ufgfoorderet wärdet?

In der Freiestrooss bini däm Schild begegnet und ha mer nüt derby überläit. Wiso au? I ha die Wörter äfach as sproochligi Zäiche, wo für mii käi relevanti Bedütig häi, zur Kenntnis gnoo. I has aso au nit as e Diskriminierig empfunde, die Ufforderig het mi ganz äifach nit betroffe. Der Polizischt am Ändi vo der Strooss het das anderscht gseh. Es syg doch sälpverständlig, dass d Fraue mitgmäint syge. «Mitgmäint?» hani gfrogt. «Si mäine, d Fraue sy mit em unsichtbaare Täil vo däm Sprooch-Tandem verträtte?» Me chönn doch nit dervo usgoh, dass d Lüt von elläi dä zuesätzligi Gedankeschritt unternähme. Myni Gedanke syge zum Byspiil scho vo der Yychaufslischte psetzt gsi, hani zum Polizischt gsäit, in mym Hirni häigs kä Platz für settigi Zuesatzufgoobe.

Chönnet dir mir sääge, wurum s wyyblige Gschlächt mäischtens numme zwüsche de Zyylen exischtiert? Natürlig, zwüsche de Zyyle stoht immer s Wääsentligi. Aber die wyybligi Sproochexischtänz und folglig Exischtänz überhaupt isch doch nit äfach Interpretationsguet. Ihri Exischtänz cha doch nit vo der Fantasyy vo de Lääserynnen und Lääser abhängig gmacht wärden im Sinn vo: «Ich denke, also bist du» bzw. du bisch numme, wil i an di dänk.

E geischtigen Effort cha doch nit en Exischtänz bedinge. Die wyybligi Sproochexischtänz und folglig Exischtänz überhaupt loot sich doch nit zume Fantasyyprodukt degradiere, zu Gspängschter. Denn wenn d Sprooch der Spiegel vo der Gsellschaft isch, und das isch si, Gspängschter aber bekanntlig käis Spiegelbild häi, denn exischtiere si in der Gsellschaft au nit.

Mitgmäint töönt myner Mäinig nooch – sofärn i as Frau dörf mäinen und nit mues gmäint wärde – noch ere fuulen Usreed. Oder würdet dir däm Schüeler die volli Punktzahl gee, wo reklamiert, dass der ihm numme zwee vo fümf möglige Pünkt gee häit, au wenn der Räschte vo syneren Antwort mitgmäint gsi syg? Was nit schwarz uf wyyss stoht, isch nit noochwyysbar, «I cha nit in Ihre Chopf yyneluege», würde sem wohrschyynlig antworte.

«Immerhin», wird der äint oder ander uf e Tisch chlopfe, «dörfe Frauen überhaupt Velo fahren und am öffentlige Verchehr täilneh. Dasch doch au scho öppis. In andere Länder …» Joo, in andere Länder müese d Frauen au verschleieret im Apstand vo äim Meeter ihrem Maa hindedryy laufe. Im Fall vo öiser Sproochentwicklig sy mer nit wyt dervo empfärnt. Die Nit-Usformulierig schyynt öisem Gsellschaftsbild hindedryy z hinke: Mitgmäint isch sozsäägen öisi Sproochburka.

«Ich zahl die Buess aso nit», hani entschiide zu däm Polizischt gsäit, «oder gseie Sii öppe Gspängschter?»

Slam-Poetin Daniela Dill hat 2010 den Baselbieter Kulturpreis erhalten. Sie stammt aus Lausen, arbeitet im Dichter- und Stadtmuseum Liestal und wohnt in Basel.

MUNDART

Image Title

Möchten Sie weiterlesen?

Ja. Ich bin Abonnent.

Ja. Ich benötige ein Abo.

Article

Image Title